САНАТ (SANAT)
Күшли болсаң жердей бол.
Бар нәрсени көтерген.
Таза болсаң суўдай бол,
Бәрин жуўып кетирген.
(Қырғыз санаты).
Кеўил деген жаман зат.
Таў болсам деп турады,
Нәҳәнликте ҳәммеден
Ғаў болсам деп турады,
Кеўил деген жаман зат,
Дала болсам дейди ол.
Қартайғанда қайтадан
Бала болсам дейди ол.
Кеўил нени күсемес?
Бүркит болып уяда,
Қус баласы қонбаған
Қонсам дейди қыяға.
Қой баласы шөп отлап,
Енапатқа семирер.
Кеўил деген сондай зат,
Марапатқа семирер.
Кеўил деген кеңейсе
Кең сарайдың өзи ол.
Кеўил қурғыр тарайса,
Бир тебенниң көзи ол.
Кеўил қусы йошланса,
Жулдызларға ушар ол.
Кеўил көзи жасланса,
Жапалаққа усар ол.
Кеўил күни қызарса,
Таўдың тасын жибитер.
Жүреклерде муз турса,
Сол музды да еритер.
Кеўил қурғыр музласа,
Басқаларды тоңдырар.
Кеўил гүли жайнаса,
Шөлге бостан қондырар.
Сәл нәрсеге қылтыйып,
Шамырқанып туратын,
Кеўил деген не десем,
Насбай екен бир атым.
Айнадан қатты нәрсе жоқ,
Сәл нәрседен сынар ол.
Кеўилден пәтли дәрья жоқ,
Сәл жерде тынып қалар ол.
***
Дәўран деген бир жорға,
Сүре алған сүрип баратыр.
Нәпси деген бир дорба,
Таўлар сыйып баратыр.
Нәпси деген зоң ғарға,
Тояр күни болар ма.
Размерсиз бир дорба,
Толар күни болар ма!
***
Кисилерди қыйнайсаң,
Ўа кисилик-кисилик!
Өз ханаңа сыймайсаң,
Сәл нәрсеге исинип.
Үлкенсип жүрип ҳәммеден,
Ушалмаған кисилик.
Аттан түссе, зәңгиден –
Түсеалмаған кисилик.
Әп-әнейдей көзлериң,
Алаўратқан кисилик
Тәкаббырсып, тиллерин
Лалаўлатқан кисилик.
Әззиге үйип қабағын,
Шалқайып кеткен кисилик.
Күшлини көрсе, аяғы –
Қыйсайып кеткен кисилик.
***
Жыйнап-жыйнап гийнени,
Жипке дизбе ийнени.
Досларыңа өкпелеп,
Түйе қылма түймени.
Сайып-сайып сыртынан,
Күлме адамның артынан.
Зар боларсаң достыңның
Көшип кеткен журтына.
1975-жыл.
Бар нәрсени көтерген.
Таза болсаң суўдай бол,
Бәрин жуўып кетирген.
(Қырғыз санаты).
Кеўил деген жаман зат.
Таў болсам деп турады,
Нәҳәнликте ҳәммеден
Ғаў болсам деп турады,
Кеўил деген жаман зат,
Дала болсам дейди ол.
Қартайғанда қайтадан
Бала болсам дейди ол.
Кеўил нени күсемес?
Бүркит болып уяда,
Қус баласы қонбаған
Қонсам дейди қыяға.
Қой баласы шөп отлап,
Енапатқа семирер.
Кеўил деген сондай зат,
Марапатқа семирер.
Кеўил деген кеңейсе
Кең сарайдың өзи ол.
Кеўил қурғыр тарайса,
Бир тебенниң көзи ол.
Кеўил қусы йошланса,
Жулдызларға ушар ол.
Кеўил көзи жасланса,
Жапалаққа усар ол.
Кеўил күни қызарса,
Таўдың тасын жибитер.
Жүреклерде муз турса,
Сол музды да еритер.
Кеўил қурғыр музласа,
Басқаларды тоңдырар.
Кеўил гүли жайнаса,
Шөлге бостан қондырар.
Сәл нәрсеге қылтыйып,
Шамырқанып туратын,
Кеўил деген не десем,
Насбай екен бир атым.
Айнадан қатты нәрсе жоқ,
Сәл нәрседен сынар ол.
Кеўилден пәтли дәрья жоқ,
Сәл жерде тынып қалар ол.
***
Дәўран деген бир жорға,
Сүре алған сүрип баратыр.
Нәпси деген бир дорба,
Таўлар сыйып баратыр.
Нәпси деген зоң ғарға,
Тояр күни болар ма.
Размерсиз бир дорба,
Толар күни болар ма!
***
Кисилерди қыйнайсаң,
Ўа кисилик-кисилик!
Өз ханаңа сыймайсаң,
Сәл нәрсеге исинип.
Үлкенсип жүрип ҳәммеден,
Ушалмаған кисилик.
Аттан түссе, зәңгиден –
Түсеалмаған кисилик.
Әп-әнейдей көзлериң,
Алаўратқан кисилик
Тәкаббырсып, тиллерин
Лалаўлатқан кисилик.
Әззиге үйип қабағын,
Шалқайып кеткен кисилик.
Күшлини көрсе, аяғы –
Қыйсайып кеткен кисилик.
***
Жыйнап-жыйнап гийнени,
Жипке дизбе ийнени.
Досларыңа өкпелеп,
Түйе қылма түймени.
Сайып-сайып сыртынан,
Күлме адамның артынан.
Зар боларсаң достыңның
Көшип кеткен журтына.
1975-жыл.
Гезектеги ендиги бөлимге өтиў: НАРЫН
Алдынғы бөлимге қайтыў: МЕН СҮЙЕМЕН ҚЫРҒЫЗДЫҢ АЛА ТАЎЫН
Китап Мазмунына қайтыў
Социал тармақларда бөлисиў
Егер сиз бул китаптың усы бөлимин унатқан болсаңыз, бул бетти төмендеги социал тармақлар арқалы досларыңыз бенен бөлисиўди умытпаң:
