ПАЗНАЛАР (PAZNALAR)
Алмастайын қыл қаўасыз егелмей,
Мисли қатарласып ушқан ғаз барар.
«Жер астында ай баратыр» дегендей,
Ҳармаңлар, жапакеш полат пазналар!
Ҳәр салған табыңыз – бир шуўмақ қосық,
Болмас бир сөзиңди алып я қосып
Сизди ысқан шадлы мийнеттиң йошы,
Өшпес из қалдырған дана пазналар.
Тракторлар оятып кең даланы,
Жаўқылдатып сизди иске салады.
Қуслар кейниңизде тойлап барады,
Бәҳәр нурын жерге берген пазналар.
Дийқан иси толы алғыс, мәниге,
Өмир беретуғын ырысқал дәнине,
Гүмис гилтсиз кең байлықтың кәнине,
Азат мийнет жалтыратқан пазналар.
Пуўы шығып жаңа жабылған нандай,
Жас топырақтың таныс хош ийиси қандай!
Жер бетинде толқын дөреп атқандай,
Шымларды төңкерген палўан пазналар.
Жаңа үмит пенен жанын сүйинип,
Ҳарам шөплер түп-тамырдан қыйылып.
Изиңизден ығбал дәни қуйылып,
Жер анамыз жүкли болар, пазналар.
Шым топырақ қурсын жазып дем алар,
Жер баўырына сиңип сөнбес нур қалар.
Ертеңгиниң ырысқы дәни ырғалар,
Сизлер жүрип өткен жерден, пазналар.
Инсан мийнетиниң рәҳәтин көрсин,
Ҳәмме жерде ығбал урығы өнсин.
Жер баўырын тилсе тек плуглар тилсин,
Қуралды еритип, қуйсын пазналар.
1972-ж.
Мисли қатарласып ушқан ғаз барар.
«Жер астында ай баратыр» дегендей,
Ҳармаңлар, жапакеш полат пазналар!
Ҳәр салған табыңыз – бир шуўмақ қосық,
Болмас бир сөзиңди алып я қосып
Сизди ысқан шадлы мийнеттиң йошы,
Өшпес из қалдырған дана пазналар.
Тракторлар оятып кең даланы,
Жаўқылдатып сизди иске салады.
Қуслар кейниңизде тойлап барады,
Бәҳәр нурын жерге берген пазналар.
Дийқан иси толы алғыс, мәниге,
Өмир беретуғын ырысқал дәнине,
Гүмис гилтсиз кең байлықтың кәнине,
Азат мийнет жалтыратқан пазналар.
Пуўы шығып жаңа жабылған нандай,
Жас топырақтың таныс хош ийиси қандай!
Жер бетинде толқын дөреп атқандай,
Шымларды төңкерген палўан пазналар.
Жаңа үмит пенен жанын сүйинип,
Ҳарам шөплер түп-тамырдан қыйылып.
Изиңизден ығбал дәни қуйылып,
Жер анамыз жүкли болар, пазналар.
Шым топырақ қурсын жазып дем алар,
Жер баўырына сиңип сөнбес нур қалар.
Ертеңгиниң ырысқы дәни ырғалар,
Сизлер жүрип өткен жерден, пазналар.
Инсан мийнетиниң рәҳәтин көрсин,
Ҳәмме жерде ығбал урығы өнсин.
Жер баўырын тилсе тек плуглар тилсин,
Қуралды еритип, қуйсын пазналар.
1972-ж.
Гезектеги ендиги бөлимге өтиў: МЕН АБАЙДЫ ЯДҒА БИЛГЕН ХАЛЫҚПАН
Алдынғы бөлимге қайтыў: СОНЕТЛЕР
Китап Мазмунына қайтыў
Социал тармақларда бөлисиў
Егер сиз бул китаптың усы бөлимин унатқан болсаңыз, бул бетти төмендеги социал тармақлар арқалы досларыңыз бенен бөлисиўди умытпаң:
