Бул дүнья тар ма я кең бе?
Ойлап мәнисин билмедим,
Қуў өмирлер маған тең бе?
Не боларымды билмедим.

Айрылдым жалғыз қостардан,
Қуба-қосақсыз қошқарман,
Асалмай қалдым асқардан,
Не боларымды билмедим.

Артымда аға-иним жоқ,
Жүрегимде жанар бир шоқ,
Өтер басымнан дүнья боқ,
Не боларымды билмедим.

Өтер болды аз дәўраным,
Шығар болды шыбын жаным,
Қайнар болды қызыл қаным,
Не боларымды билмедим.

Кейнимде бала қалмады,
Көзим қызыққа тоймады,
Қайғы-қапамды жоймады,
Не боларымды билмедим.

Жастан айрылдым анадан,
Жетим қалдым ҳәм атадан,
Айырылып пушты панадан,
Не боларымды билмедим.

Үстимде жаман ылашық,
Тум-тусының бәри ашық,
Дүнья болды маған қашық,
Не боларымды билмедим.

Жүзим сарғайды қападан,
Өтти өмирим жападан,
Жаңылдым неғып тобадан,
Не жазғанымды билмедим.

Жүрип душпанлар кейнимнен,
Айырды жақсы күнимнен,
Гөне түспеди ийнимнен,
Не боларымды билмедим.

Аға беглер, қулақ салың,
Мендей болмағайлар ҳалың,
Өлеғойсам, еске алың,
Не боларымды билмедим.

Bul dúnya tar ma ya keń be?
Oylap mánisin bilmedim,
Quw ómirler maǵan teń be?
Ne bolarımdı bilmedim.

Ayrıldım jalǵız qostardan,
Quba-qosaqsız qoshqarman,
Asalmay qaldım asqardan,
Ne bolarımdı bilmedim.

Artımda aǵa-inim joq,
Júregimde janar bir shoq,
Óter basımnan dúnya boq,
Ne bolarımdı bilmedim.

Óter boldı az dáwranım,
Shıǵar boldı shıbın janım,
Qaynar boldı qızıl qanım,
Ne bolarımdı bilmedim.

Keynimde bala qalmadı,
Kózim qızıqqa toymadı,
Qayǵı-qapamdı joymadı,
Ne bolarımdı bilmedim.

Jastan ayrıldım anadan,
Jetim qaldım hám atadan,
Ayırılıp pushtı panadan,
Ne bolarımdı bilmedim.

Ústimde jaman ılashıq,
Tum-tusınıń bári ashıq,
Dúnya boldı maǵan qashıq,
Ne bolarımdı bilmedim.

Júzim sarǵaydı qapadan,
Ótti ómirim japadan,
Jańıldım neǵıp tobadan,
Ne jazǵanımdı bilmedim.

Júrip dushpanlar keynimnen,
Ayırdı jaqsı kúnimnen,
Góne túspedi iynimnen,
Ne bolarımdı bilmedim.

Aǵa begler, qulaq salıń,
Mendey bolmaǵaylar halıń,
Óleǵoysam, eske alıń,
Ne bolarımdı bilmedim.