Шрифт түри: Шрифт көлеми: Әлипбе:

ШАЙЫР (ShAYIR)

(М. Ю. Лермонтовқа)
Халық өз жүрегинен тамшы қан алып,
Ўатан топырағына қарып сап ҳүждан,
Өлмес руҳы менен үрлеп дем салып,
Уллы нийет пенен жан берер оған.
Шийрин зибан берип туўған анасы,
Муҳаббат бесигин оның тербетер.
Асқар таў, ағар суў, тоғай, даласы
Бәри оны танып тәрбият етер.
Ол, сөйтип, даўылдан тынышлық излеп,
Бир ақшамда жалғыз жолға түседи.
Кеўлинде қарлы шың аспанды гөзлеп,
Жулдыз жулдыз бенен сәўбетлеседи.
Орфейдиң сыйқырлы сазын жаңлатып,
Ол жақсы сезимге интимақ етер.
Дүньяның кең, гөззаллығын аңлатып,
Тар пейилли инсанларға үйретер.
Пәлектиң гәрдиши, заманның иси
Жүрек тарын шертип турады бирдей.
Ерик ҳәм өмирге деген ышқысы
Тийген жерин өртер Демон ләбиндей
Қас қақбас ким оған гөзлеп оқ атса,
Мәңги күлер өзин атқан жаўына.
Инсанияттың арына ким қол қатса,
Дуэльге шақырар ол Машук таўына.

Кисловодск, 1974-ж. октябрь.


Гезектеги ендиги бөлимге өтиў: ӘЖИНИЯЗДЫҢ МОНОЛОГИ
Алдынғы бөлимге қайтыў: ПУШКИНГЕ
Китап Мазмунына қайтыў

Социал тармақларда бөлисиў

Егер сиз бул китаптың усы бөлимин унатқан болсаңыз, бул бетти төмендеги социал тармақлар арқалы досларыңыз бенен бөлисиўди умытпаң:

Қәте болған текст:
Дурысланғаны:
    Дурысланған текст серверге жиберилмекте...
Өзгерисиңиз қабыл етилди. Үлес қосқаныңыз ушын рахмет!
Кеширерсиз, серверде қандайдыр қәте жүз берди. Азмастан, және бир урынып көриң.